توجه به همه ارکان و پیش‌ نیازهای شروع و حمایت و ماندگاری یک کسب‌ و کار، اموری بسیار مهم و از جمله مسايل اولویت‌ دار است. صرف اهمیت‌ دادن به یک جنبه از فرآیند‌های تولیدی و اقتصادی و یا پررنگ‌ تر نمودن یک جنبه از این فرایند‌ها و یا حتی تسهیل در یک جنبه از آغاز یک کسب‌ و کار، نه تنها به یک رشد پایدار و مستمر منجر نخواهد شد، بلکه خود تبدیل به عاملی خواهد شد که امنیت سرمایه‌ گذاری و ماندگاری فعالیت اقتصادی را به مخاطره می‌ اندازد و باعث افزایش نارضایتی و حجم انبوهی از مطالبات غیرقابل تأمین خواهد شد.
بی‌ تردید در صورت عدم‌ توجه به الزامات حمایت از تولید در سطوح مختلف، اقتصاد ایران در سال‌ های آتی، حتی اگر برای یک یا دو سال رشد مناسبی را تجربه کند، با کم‌ رشدی و فقدان تأمین مناسب و پایدار زیرساخت‌ ها مواجه خواهد شد و بسیاری از ظرفیت‌ های تولیدی، محقق‌نشده باقی خواهند ماند. با تسهیل فرایندهای صدور مجوزهای کسب‌ و کار و افزایش صدور این مجوزها در هر رسته و فعالیت، بدون توجه مناسب به یکی از مهمترین پیش‌ نیازهای ماندگاری، یعنی زیرساخت‌ های انرژی، تنها در یک برهه زمانی کوتاه‌مدت می‌ توان ضمن اشتغال‌ زایی محدود، قسمتی از یک فرایند اقتصادی را سامان داد. این یک‌جانبه‌ نگری، سبب غفلت از جنبه‌ های دیگر خواهد بود و در طول زمان، باعث اتلاف منابع و افزایش حجم وسیعی از مطالبات برای فعالان کسب‌ و کارهای گوناگون می‌ شود.به عبارتی سیاست تسهیل صدور مجوز های کسب و کار در اقتصادهایی که با محدودیت زیر ساخت ها روبرو هستند، در صورتی اثر بخش خواهد بود که به صورت نظام‌ مند با برنامه ریزی برای توسعه و افزایش زیر ساخت همراه باشد ،‌در غیر اینصورت به جای رفع موانع تولید منجر به ازدحام نهادی،ایجاد صف های بلند و افزایش هزینه های مبادله و عدم افزایش سرمایه گذاری خواهد شد.
هدف این گزارش تأکید بر این مطلب است که وضعیت تولید، توزیع و مصرف برق و به‌طور کلی صنعت برق در کشور به‌گونه‌ ای است که ضرورت دارد در روند مجوزدهی به تمامی متقاضیان شروع هر نوع کسب‌ و کار و فعالیت، با ملاحظه مهم تأمین پایدار پیش‌ نیاز زیرساخت برق، بازنگری صورت گیرد و شاخص‌ های دقیقی، سوای صِرف تعداد دریافت‌ کنندگان مجوز، مورد دقت و توجه قرار گیرد. به عبارتی با وجود آنکه تسهیل صدور مجوزها اقدامی قابل تقدیر و البته لازم بوده است لیکن بر مکانیزم های ناترازی خصوصا در تأمین برق نیز اثر گذار بوده است، گرچه قابل پیش‌بینی است که با توجه به مطالبات بخش خصوصی و توفیق نسبی در تسریع و شفافیت فرایند صدور مجوزدهی در سا‌ل‌های اخیر، هرگونه پیشنهادی برای در نظر گرفتن هر ملاحظه‌ای که به‌نحوی صدور مجوزها را به تأخیر انداخته یا موجب محدودیت شود، با مقاومت مواجه خواهد شد، با وجود این، تا زمانی که تأمین پایدار و مستمر انرژی‌ ها و زیرساخت‌ های حیاتی شروع هر نوع فعالیت اقتصادی و کسب‌ و کار تضمین‌شده نباشد، در عمل صرف صدور مجوزهای کسب‌ و کارها، اثرات پایدار و مستمری در رونق تولید و رشد اقتصادی و افزایش نرخ اشتغال نخواهد داشت.