مدیریت ریسک نوین نه تنها به شناسایی و کاهش آسیب‌ پذیری‌ ها محدود نمی‌ شود، بلکه بر پیش‌ بینی سناریوهای محتمل، طراحی معماری‌ های مقاوم و ایجاد انعطاف سازمانی تأکید دارد. چنین رویکردی به سازمان‌ ها امکان می‌ دهد تا ضمن کاهش احتمال وقوع اختلالات، اثرات آن را نیز به حداقل رسانده و حتی بحران‌ ها را به فرصت‌ هایی برای بازآفرینی و نوآوری تبدیل کنند. در این میان، فناوری‌ های دیجیتال و سامانه‌ های داده‌ محور دو نقش کلیدی ایفا می‌ کنند: از یک سو ابزار اصلی برای رصد ریسک‌ ها، تحلیل بلادرنگ و تصمیم‌ سازی مبتنی بر داده هستند و از سوی دیگر، خود بستری حساس و مستعد برای بروز ریسک‌ های جدید همچون حملات سایبری و اختلالات زیرساختی محسوب می‌ شوند.
بنابراین، تاب‌ آوری در جهان امروز چیزی فراتر از بازگشت به وضعیت سابق پس از بحران است؛ بلکه به معنای ایجاد ظرفیت مستمر برای مدیریت ریسک‌ های پیچیده و به‌ هم‌ پیوسته و نیز توانمندی در سازگاری و جهش به سمت رشد پایدار و فراگیر است. نوشتار حاضر برگرفته از گزارش مکینزی، منتشر شده در ژوئن 2023، با تمرکز بر تجربه‌ های بین‌ المللی و یافته‌ های پژوهش‌ های مکینزی، نشان می‌ دهد که چگونه می‌ توان از رهگذر مدیریت ریسک یکپارچه، سرمایه‌گذاری فناورانه و همکاری دولت‌ ها و بخش خصوصی، مسیر دستیابی به توسعه‌ ای مقاوم و آینده‌محور را هموار ساخت.