تولید بدون کارخانه و یا در معنای عام آن، برون سپاری تولید، یک استراتژی در فرایند کسب ‏و کار است که از طریق آن بخشی از فرایند تولید از طریق برون سپاری به شریک تجاری واگذار می‌ شود که این استراتژی امکان تنوع‌ بخشی به تولید و تکمیل سبد محصولات تولیدی با استفاده از ظرفیت‌ سایر واحدهای تولیدی، بدون تاسیس کارخانه را فراهم می‌ آورد.
در این گزارش ضمن بررسی مزایای مختلف این استراتژی به چالش‌ ها و همچنین ضرورت‌ های اتخاذ چنین رویکردی اشاره شده و با بهره‌ گیری از دستاورد های آخرین گزارشات جهانی در این خصوص، مدل این کسب‏ و کارها مورد بررسی قرارگرفته است.
یکی از ضرورت‌ های تولید در فضای تعاملی تولید بدون کارخانه، انتخاب اجزای زنجیره و نوع همکاری استراتژیک تولیدکننده نهایی با اجزای سیستم است که مدیریت این تعاملات نیازمند یک الگوی شبکه‌ای شامل ارتباطات زنجیره‌ ای طراحی، تولید، ساخت و فروش و همچنین وجود استراتژی حمایتی از شبکه از سوی بنگاه اصلی است.
مدیریت زنجیره تامین یکی از مهمترین فرایندهای قابل برون سپاری در هر کسب‏ و کاری است که طی آن فرآیندها و جریانات ساخت محصولات کنترل می‌ شود. موضوع مدیریت زنجیره تامین نیز در این گزارش مورد بررسی قرارگرفته ‌است.
پریسا مطرانلویی