در پایان مرداد ۱۴۰۱، نقدینگی کشور با افزایش ۳۷.۸ درصدی نسبت به ماه مشابه سال قبل به رقم 5402 هزار میلیارد تومان نزدیک شد که عامل مسلط در رشد آن از منظر عوامل موثر بر عرضه، افزایش پایه پولی و از منظر اجزای تشکیل‏ دهنده، رشد سپرده‏ های دیداری (جزء سیال نقدینگی) بوده است. در مرداد ۱۴۰۱ نسبت سپرده ‏های دیداری به نقدینگی، با حدود 3 واحددرصد افزایش نسبت به مرداد سال قبل، به 20.9 درصد و در مقابل نسبت سرمایه‏ گذاری مدت‏ دار به نقدینگی، با 4 واحددرصد کاهش در همین بازه به 68 درصد رسید که از حیث ماندگاری منابع در نظام بانکی و آثار تورمی از مسیر افزایش تقاضا برای کالاهای مصرفی، می ‏تواند نگران‏ کننده باشد.
خالص بدهی بخش دولتی به بانک مرکزی در پایان مرداد ۱۴۰۱برابر با منفی 540 هزارمیلیاردتومان بوده که دلیل آن، با وجود افزایش 3.4 درصدی مطالبات بانک مرکزی از این بخش در ماه مورد بررسی نسبت به ماه مشابه سال قبل، رشد 64 درصدی سپرده ‏های بخش مزبور نزد بانک مرکزی بوده است.