براساس آمارهای بانک مرکزی، در سال 1399، به طور متوسط روزانه 77.5 هزار میلیارد تومان معاملات ریالی بین بانک‏ ها انجام شده که نسبت به سال 1398 رشد 16 درصدی را تجربه کرده است. پیش از این، در سال 1398 نسبت به 1397، حجم معاملات بین بانکی حدود 81 درصد رشد داشت.
به طور کلی به نظر می‏ رسد سیاستگذار برای مدیریت نقدینگی بانک‏ ها طی سال های 1399-1397، بیش از قبل، از این ابزار استفاده کرده است. دلیل رشد حجم معاملات بازار بین بانکی این است که وقتی انتظارات تورمی بالا می‏ رود و جذابیت سیستم بانکی نسبت به سایر بازارها برای سپرده ‏گذار کاهش می‏ یابد، تقاضا برای تبدیل شبه پول به پول افزایش پیدا می کند، لذا نیاز بانک به نقدینگی کوتاه مدت بیشتر می‏ شود.
نرخ سود بین بانکی می ‏باید براساس عرضه و تقاضا مشخص ‏شود و تغییرات نرخ مزبور در صورت عدم دخالت دستوری، می‏ تواند در افزایش و یا کاهش نرخ سود بانکی نیز موثر باشد. طبق آمارها، در سال 1399، نرخ سود بین بانکی در ادامه روند کاهشی خود از سال 1398، به 17.5 درصد رسید که نسبت به سال 1398 حدود 1.4 واحد درصد افت داشت. از سال 1388 تا 1399، بیشترین نرخ سود بین بانکی مربوط به سال 1393 و معادل 27 درصد است.