- نسبت اشتغال یا نسبت تعداد شاغلان به کل جمعیت در سن کار، در کشور ایران کم و حدود 38 درصد است در حالی که این رقم در کشور اندونزی حدود 64 درصد است. این نسبت نشان می‏دهد چه سهمی از کل جمعیت در سن کار، شاغل هستند.
- نرخ مشارکت اقتصادی موید نسبت جمعیت فعال به جمعیت در سن کار است و جمعیت فعال، مجموع شاغلان و بیکاران را تشکیل می‏دهد. این نرخ در اقتصاد ایران فقط 44 درصد است در حالی که در دو کشور اندونزی و مالزی حدود 68 درصد است.
- دو عامل مهم اثرگذار بر پایین ‏بودن نرخ مشارکت اقتصادی ایران، کم ‏بودن نرخ مشارکت زنان و جوانان است که در قیاس با سایر کشورهای موردبررسی، ارقام بسیار پایینی را تشکیل می‏دهد.