تخصیص مجدد عوامل تولید از بخش ‎هاي با بهره ‏وری پایین ‏تر به بخش ‏های با بهره ‏وری بالاتر، به عنوان یکی از محرک‏ های اصلی رشد کلی بهره‎ وری به ویژه در بسیاری از بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه شناخته شده و حدود دو پنجم رشد كل بهره ‏وري نيروي‏ كار در این اقتصادها را بين سال ‏هاي 1995 تا 2017 به خود اختصاص داده است. در اقتصادهاي درحال ‎توسعه و بازارهاي نوظهور بهره‏ وری در بخش کشاورزی به عنوان بخشی با کمترین بهره‎ وری، 85 درصد پایین ‏تر از متوسط کل بهره ‎وری است. این بخش، کمتر از 10 درصد کل ارزش افزوده و حدود 30 درصد اشتغال در اقتصادهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور را تشکیل می ‏دهد. از طرف دیگر، رشد بهره ‌وری در بخش خدمات منبع اصلی رشد کلی بهره ‌وری در این اقتصادها در دوره پس از بحران مالی جهانی بوده است. بین سال‏ های 2013 الی 2017 با کم‏ شدن شکاف بهره وری بین بخش ‎های گوناگون اقتصادی، افزایش بهره‏ وری ناشی از تخصیص مجدد نیروی کار، کند شده است. در شرایط فعلی، همه‎ گیری کووید-19 به واسطه اعمال محدودیت‏ های گسترده، می‏ تواند‏ مجددا جابجایی نیروی کار از بخش‏ های با بهره ‏وری پایین‏ تر به سمت بخش‏ های با بهره ‏وری بالاتر را کندتر کند و نه تنها بر بهره ‏وری درون بخشی بلکه بر بهره ‎وری بین بخش‏ ها نیز اثر گذاشته و رشد کلی بهره وری را کاهش دهد.
طاهره کریمی دستنایی