در این گزارش، به دو سوال اساسی در خصوص وضعیت پایه پولی و نقدینگی پاسخ داده خواهد شد. پس از نگاه کوتاهی به وضعیت نقدینگی و تاثیر افزایش پایه پولی بر رشد آن، مهم ترین دلایل رشد پایه پولی از سمت منابع ترازنامه بانک مرکزی تحلیل می‏ شود.
-نتایج محاسبات نشان می‏ دهد عامل مسلط در رشد نقدینگی سال 1398، افزایش پایه پولی بوده که سهم 32.5 واحد درصدی در رشد 31.3 درصدی نقدینگی داشته و کاهش ضریب فزاینده نقدینگی منجر به کاهش حجم نقدینگی شده است.
-بررسی اجزای پایه پولی از سمت منابع ترازنامه بانک مرکزی نشان می‏ دهد عامل مسلط در رشد کم سابقه پایه پولی در پایان سال 1398، بیش از هر چیز ناشی از افزایش خالص دارایی ‏های خارجی بانک مرکزی نسبت به اسفند 1397 بوده است. دو جزء خالص بدهی بخش دولتی به بانک مرکزی و بدهی بانک‏ ها به بانک مرکزی، سهم منفی در رشد پایه پولی طی مدت مذکور داشته ‏اند.
-روند ماهانه تغییرات اجزای پایه پولی نشان می‏ دهد خالص بدهی بخش دولتی به بانک مرکزی، به مدت یازده ماه متوالی، عامل موثر در رشد پایه پولی بوده؛ اما در بهمن و اسفند 1398 ناگهان اثر آن معکوس شده و به نوعی، کاهش آن مانع از افزایش بیشتر پایه پولی شده است.