صنایع‌دستی از جمله صنایع با محصولات متنوع است که در کشور ایران سوابق طولانی داشته و از غنای تاریخی و فرهنگی چشمگیری برخوردار است. این صنایع محصولاتی با کاربردهای مصرفی و تزئینی دارند. صنایع‌دستی در حال حاضر به عنوان صنایعی دوستدار طبیعت و تطبیق‌پذیر با مولفه‌های توسعه‌پایدار از جمله سطح پایین انرژی‌بری محسوب می‌شود. همچنین به‌دلیل آمیختگی با جریان هویتی، احساسی و تاریخی جوامع و قابلیت بالای این صنایع برای شخصی سازی محصولات، در سطح جهان اهمیت مضاعفی یافته‌ و این درحالی است که اکنون صنایع‌دستی در اقتصاد ایران نقش چشمگیری ندارند. صنایع‌دستی با 299 رشته و زیرمجموعه رشته شامل 18 گروه، 156 رشته و 143 مجموعه رشته با احتساب فرش(وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی) از جمله مهمترین شاخه‌های مشاغل خانگی محسوب می‌شوند. زنان 70درصد از تولید صنایع‌دستی در ایران را در اختیار دارند.گردش مالی صنایع‌دستی ایران ۹ هزار میلیارد تومان در سال است و ارزش صادرات محصولات صنایع دستی ایران در سال 1402، از مرز ۴۱۶ میلیون دلار عبور کرد.
آمارها 2024 نشان می دهند در سال 2017، کل بازار جهانی هنر و صنایع دستی تقریباً 35 میلیارد دلار آمریکا ارزش داشت و پیش بینی می شود در سال 2024 به ارزش 50.9 میلیارد دلار برسد.
در حال‌حاضر صنایع دستی در ایران با چالش‌های متنوعی در ابعاد منابع انسانی، بازار و برندینگ، مدیریتی و ساختاری و فرهنگی اجتماعی مواجه است. برای توسعه صنایع‌دستی در ایران به سیاستگذاری‌های هدفمند و منطبق بر سند آمایش سرزمینی و قابلیت‌های مناطق مختلف کشور و اجرای سند ملی توسعه صنایع دستی مورد نیاز است و در کنار آن، ایجاد بسترهای مساعد برای نوآوری و تقویت مهارت‌های تولیدی و تجاری‌سازی فعالان صنایع‌دستی از مقولاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

Abstract
Handicrafts in Iran have a long history and a great cultural wealth. Handicrafts have products with consumption and decorative use and are nature-friendly industries. and are compatible with sustainable development components and have a low energy consumption level.
It is important because of its integration with the identity, emotional and historical flow of societies, and also because of the high ability of these industries to personalize products, it has gained double importance in the world.But now, handicrafts do not play a significant role in Iran's economy.
Handicrafts with 299 disciplines and subcategories including 18 groups, 156 disciplines and 143 sets of disciplines including carpets (Ministry of Cultural Heritage, Tourism and Handicrafts) are considered among the most important branches of home businesses. Women own 70% of the production of handicrafts in Iran. The turnover of handicrafts in Iran is 9 thousand billion tomans per year, and the export value of handicraft products in Iran in 1402 crossed the border of 416 million dollars.
The statistics shows the total global arts and crafts market was valued at approximately 35 billion U.S. dollars in 2017 and was forecast to reach a value of 50.9 billion U.S. dollars in 2024.
Currently, handicrafts in Iran are facing various challenges in terms of human resources, market and branding, management, structural and social culture. For the development of handicrafts in Iran, there is a need for targeted policies in accordance with the territorial planning document and based on the capabilities of different regions of the country, as well as the implementation of the national document for the development of handicrafts. And besides that, creating suitable platforms for innovation and strengthening the production and commercialization skills of artisans are among the issues that should be considered.