در دورانی که تمامی توجه‏ ها به سمت بحران کووید-19 و آسیب‏ های ناشی از آن معطوف شده، نگرانی‏ ها در مورد مغفول‏ ماندن چالش گرمایش جهانی بیشتر شده است. طی بحران‏ های پیشین (به عنوان مثال بحران مالی 09-2008) تمرکز بیشتر بر احیای اقتصادی، بدون توجه به اثرات زیست‏ محیطی، باعث شد تا کاهش انتشار گازهای گلخانه ‏ای، متوقف و دوباره به سطوح بالای خود برگردد. از این‏رو، تکرار استفاده از الگوهای قبلی برای احیای اقتصادی پساکرونا، به یکی از نگرانی‏ های فعالان محیط زیست تبدیل شده است. بر این اساس، مک‏ کنزی طی گزارشی به ضرورت گنجاندن اهداف زیست‏ محیطی در برنامه‏ های احیای اقتصادی در دوران پساکرونا اشاره کرده است. براساس این گزارش، بررسی «اقدامات محرک» برای رونق‏ بخشی به اقتصاد در یک کشور اروپایی نشان داده که جذب 75 تا 150 میلیارد یورو منابع برای «احیای بدون کربن»، می‏تواند 180 تا 350 میلیارد یورو ارزش افزوده ناخالص تولید کند و موجب ایجاد 3 میلیون شغل جدید و کاهش 15 تا 30 درصدی انتشار کربن تا سال 2030، شود.