این گزارش نقش همکاری‌ های بین‌ بنگاهی را در تقویت تاب‌ آوری اقتصادی بنگاه‌ ها بررسی کرده و نشان می‌ دهد که در شرایط بحران، مشارکت میان شرکت‌ های بزرگ و SMEs می‌ تواند از طریق اشتراک منابع، کاهش ریسک، افزایش نوآوری و بهبود کارایی زنجیره تأمین، تاب‌ آوری کل اکوسیستم را ارتقا دهد. گزارش چهار مدل همکاری شامل فرانچایز، سرمایه‌گذاری مشترک، ادغام و تملیک و ائتلاف‌های راهبردی را تحلیل کرده و مزایا و نحوه اثرگذاری هریک از آن‌ ها بر تاب‌آوری را توضیح می‌ دهد. یافته‌ ها نشان می‌ دهد که فرانچایز ریسک ورود SMEs را کاهش می‌ دهد، JVها برای تقسیم ریسک و انتقال فناوری کارآمدند، M&A در محیط‌ های پرریسک چالش‌ برانگیز است و ائتلاف‌ های راهبردی بیشترین انعطاف را فراهم می‌ کنند. با وجود این مزایا در ادامه گزارش به موانعی مانند عدم تناسب استراتژیک، محدودیت منابع SMEها، بوروکراسی شرکت‌ های بزرگ و ناهمخوانی فرهنگی اشاره شده است که موجب می‌ شود بسیاری از همکاری‌ ها ناکام بمانند. در بخش منطقه‌ ای، گزارش تأکید می‌ کند که بازار فرانچایز در MENA رشد بالایی دارد اما ایران به‌دلیل محدودیت‌ های حقوقی، مالی و تحریم‌ ها حضور بسیار محدودی دارد. در پایان، گزارش بر ضرورت تعریف پیش‌نیازهای همکاری، طراحی مسیرهای تدریجی و ایجاد نهادهای میانجی برای تسهیل همکاری‌ ها تأکید می‌ کند تا امکان تقویت تاب‌ آوری و کاهش ریسک در سطح بنگاه و اقتصاد فراهم شود.