هدف این کتاب تحلیل و مقایسه فرآیندهای گسترش شرکت های ژاپن و آلمان پس از جنگ است. این کتاب تکامل سبک‌های متمایز مدیریت تجاری ژاپن و آلمان را از طریق اتخاذ روش‌های مدیریت آمریکایی بررسی و در نتیجه یک سیستم تمرکز صنعتی را بر خلاف سیاست تمرکززدایی ایالات متحده را ارائه می‌کند. کتاب شامل طیفی از موضوعات مرتبط با مدیریت بازرگانی از جمله تمرکز شرکت‌ها، سیستم‌های مدیریت و تولید، آموزش مدیریت، بازاریابی، ساختار سازمانی و حاکمیت شرکتی است. این کتاب به مقایسه مدل های ژاپنی و آلمانی پرداخته و تشریح می‌کند شرکت‌های ژاپنی به دلیل توسعه نیافتگی بازارهای آسیایی ، سبک مدیریتی را توسعه دادند که برای بازارهای آمریکا و ژاپن مناسب بود. در همین حال، شرکت های آلمانی سبک مدیریتی را برای بازارهای اروپایی ایجاد کردند. این کتاب ویژگی‌های مدل مدیریت ژاپنی را در نظر می‌گیرد که بر کاهش هزینه‌های کامل و نقص‌های کمی محصول تاکید دارد. در مقابل، مدل مدیریت آلمانی بر تمایز بر اساس کیفیت و عملکرد محصول، با تمرکز ویژه بر بازارهای اصلی و مهارت‌های نیروی کار، برتری می‌بخشد. این کتاب بیان می کند گسترش شرکت ها عامل تعیین کننده ای در منطقه ای شدن هر کشور بوده است. ژاپن دستخوش دگرگونی به سمت "آسیایی شدن" شد که به تولید و بازارهای آسیا پس از دهه 1990 بستگی داشت. از سوی دیگر، آلمان پیوسته «اروپایی‌سازی» را پس از جنگ به دو روش مکمل دنبال کرد: (1) اتکای شدید به منطقه اروپا و (2) تلاش برای پیشبرد یکپارچگی اروپایی. در این کتاب دگرگونی‌ها در مدیریت بازرگانی با استفاده از دو چارچوب اصلی نویسنده تحلیل می‌شوند: (1) اصطلاح «سیستم کل مدیریت کسب‌وکار» به ساختارهای مشروط اساسی اشاره می‌کند که روش‌های تثبیت‌شده مدیریت کسب‌وکار را در محدوده سرمایه‌داری در یک کشور خاص تنظیم و تعریف می‌کند. (2) اصطلاح "تغییر چارچوب" برای توضیح انطباق، اصلاح و تعدیل سبک مدیریت خاص یک کشور به کشور دیگر استفاده می شود. این استدلال ها نحوه درک ما از فرآیندهای تاریخی گسترش شرکت را مجدداً نشان می دهد و نقاط عطفی را برای مطالعه مقایسه ای مدیریت از طریق عوامل و ویژگی های مشترک مدیریت ارائه می دهد. کتاب شرکت های ژاپنی و آلمانی: مقایسه سیستم تمرکز صنعتی و مدیریت بازرگانی در سال 2024 توسط نشر Springe در قالب 553 صفحه منتشر شده است.