در کتاب «ابر هوش» این سئوال مطرح می شود که وقتی ماشین‌ها از نظر هوش عمومی از انسان پیشی می‌گیرند، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا عوامل مصنوعی ما را نجات می دهند یا نابود می کنند؟ نیک بوستروم در این کتاب پایه کار خود را براساس درک آینده بشریت و زندگی هوشمندانه گذاشته است. مغز انسان قابلیت هایی دارد که مغز حیوانات دیگر فاقد آن هستند. گونه ما موقعیت غالب خود را مدیون همین قابلیت های متمایز است. اگر مغزهای ماشینی از نظر هوش عمومی از مغز انسان پیشی بگیرند، آن¬گاه این ابر هوش جدید می تواند بسیار قدرتمند و احتمالاً خارج از کنترل ما شود. به این ترتیب همان¬گونه که اکنون سرنوشت گوریل‌ها بیشتر به انسان‌ها بستگی دارد تا خود گوریل-ها، سرنوشت نوع بشر نیز به اقدامات ابرهوش ماشینی بستگی خواهد داشت. براساس مندرجات این کتاب اما، ما یک مزیت داریم و این مزیت آن است که ما به عنوان انسان اولین حرکت را انجام می دهیم. آیا ساختن یک هوش مصنوعی بذر، برای مهندسی شرایط اولیه به گونه‌ای که یک انفجار اطلاعاتی قابل بقا باشد، امکان‌پذیر خواهد بود؟ چگونه می توان به یک انفجار کنترل شده دست یافت؟ این کتاب عمیقاً جاه طلبانه و بدیع، مسیر وسیعی از زمین های فکری دشوار را تحلیل می کند و پس از یک سفر کاملاً جذاب که ما را به مرزهای اندیشیدن در مورد وضعیت انسانی و آینده زندگی هوشمند می برد، به دریافتی شبیه ضرورت مفهوم سازی مجدد از وظیفه اساسی زمان خود دست می یابیم. این کتاب را انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر کرده است.