برای مقابله با کمبود مواد غذایی، دو رویکرد بالقوه وجود دارد: گسترش استفاده از زمین و اتخاذ کشاورزی در مقیاس بزرگ، یا پذیرش شیوههای نوآورانه و استفاده از پیشرفت های فناوری برای افزایش بهره وری در زمین های کشاورزی موجود. در این راستا رویکردهای نوینی لازم است تا ضمن تامین امنیت غذایی، پایداری اکوسیستم های کشاورزی را نیز تضمین نماید. انقلاب صنعتی چهارم هر صنعتی را با فناوری های جدید غرق کرده است و کشاورزی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این روزها فناوری هوش مصنوعی بیش از هر حوزه دیگری توانسته است خود را به عنوان یکی از محرک های اصلی تحول اقتصادی، صنعتی و فناورانه معرفی کرده و به عنوان یک فناوری قابل قبول رسیدن به هدف گرسنگی صفر تا سال 2030 را تسریع نماید (هدف 2 از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل). از آنجایی که افزایش تولید غذای جمعیت رو به رشد جهان به دلیل کاهش زمین های کشاورزی، تغییرات آب و هوایی و افزایش آلودگی کافی نمی باشد، تمامی این عوامل بر تولید غذا، محیطزیست، کمبود مواد مغذی و سلامت انسان موثر است به طوری که میلیاردها نفر در جهان از کمبود مواد مغذی رنج برده و دچار سو تغذیه شده اند. در نتیجه تکنیک های نوین فراگیر برای تسهیل پیشرفت و دستیابی به امنیت غذایی مورد نیاز است. با توجه به اهم مطالب بیان شده این نوشتار در تلاش است تا کاربرد و نقش فناوری پیشرفته هوش مصنوعی در تولید محصولات کشاورزی و در نهایت امنیت غذایی مورد واکاوری و بحث قرار گرفته شود.
نظرات کاربران