موضوع تعدد سامانه‌ های دولتی که کسب و کارها هرروزه به منظور پیشبرد امور جاری خود با آن ها مواجه هستند به یکی از چالش‌ ها و دغدغه‌ های اصلی این روزهای فعالان اقتصادی تبدیل شده است. در یک بررسی اولیه نه چندان جامع که از تارنمای وزارت خانه‌ ها و سازمان‌ های ذیربط صورت گرفته است حدود 50 سامانه مختلف مرتبط با فعالیت‌ های اقتصادی شناسایی شده است که در صورت بررسی دقیق‌تر تعداد این سامانه بسیار بیشتر خواهد بود.
شاخص ارزیابی محیط کسب و کار بانک جهانی (DB) که تا سال 2020 (بر اساس داده های سال 2019) منتشر می‌شد بر اساس مولفه‌ های سهولت انجام کسب و کار تعریف شده بود و تنها مسائلی همچون ورود به کسب و کار در آن مورد توجه قرار می‌ گرفت؛ اما در حال حاضر بانک جهانی با تعریف شاخص آمادگی کسب‌ وکار (BR) علاوه بر خلاف شاخص قبلی، علاوه بر ورود به کسب و کار تقریبا تمام متغیرهای محیط کسب‌ و کار را مورد توجه قرار می‌ دهد. بنابراین برای بهبود رتبه ایران در شاخص جدید بانک جهانی که می‌ تواند معرف فضای کسب و کار در ایران و مبنایی برای سرمایه‌ گذاری خارجی باشد، بسیار ضروری است که مسائل مربوط به سامانه‌ ها و سهولت فرایندهای کسب و کار مورد بازبینی و آسیب شناسی قرارگیرند.
در این نوشتار ضمن مروری بر کارکرد اصلی و چالش‌ های پیش روی کسب و کارها در برخورد با این سامانه‌ ها، به ریشه‌ یابی مشکلات ناشی از تعدد سامانه‌ ها و گاها همپوشانی و تعارضات گسترده در این محیط پرداخته شده است.

پریسا مطرانلویی