امنیت غذایی یکی از پایه‌ های ثبات اقتصادی و اجتماعی کشور است و در سال‌ های اخیر بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر فشار های خارجی و محدودیت‌ های داخلی قرار گرفته است. بازگشت تحریم‌ ها در قالب اسنپ‌ بک نشان داد که وابستگی ساختاری بخش کشاورزی و صنایع غذایی ایران به واردات نهاده‌ های حیاتی ــ از بذر و کود تا خوراک دام ــ می‌ تواند کوچک‌ ترین اختلال در مبادلات مالی و حمل‌ و نقل بین‌ المللی را به سرعت به افزایش هزینه تولید و کاهش دسترسی خانوارها به غذای سالم تبدیل کند.
از سوی دیگر، بحران آب به عنوان یک محدودیت پایدار، توان کشور را برای جبران فشار تحریم‌ ها از مسیر افزایش تولید داخلی کاهش داده است. هم‌زمان، ضعف شفافیت در زنجیره توزیع و انتقال مستقیم فشار قیمت به مصرف‌ کننده، وضعیت تغذیه‌ای دهک‌ های پایین درآمدی را بیش از پیش در معرض آسیب قرار می‌ دهد.
در چنین شرایطی، مدیریت امنیت غذایی تنها موضوعی مرتبط با بخش کشاورزی نیست؛ بلکه یک چالش چندبعدی در تقاطع تجارت بین‌الملل، اقتصاد کلان، حکمرانی بازار و سلامت عمومی است. این گزارش با هدف تحلیل دقیق سازوکار اثرگذاری تحریم‌ها بر زنجیره تأمین غذای کشور و ارائه راهکارهای عملیاتی برای افزایش تاب‌ آوری آن تدوین شده است. نتایج این مطالعه می‌ تواند مبنای تصمیم‌سازی برای سیاست‌گذاران و نهادهای فعال در حوزه اقتصاد غذا باشد تا پایداری دسترسی مردم به کالای اساسی و رژیم غذایی سالم در شرایط بحران تضمین شود

#امنیت غذایی #تحریم #تولید داخلی #شاخص گرسنگی#تاب آوری و پایداری #فراهمی غذا #اسنپ بک #ناامنی غذایی